๑. อะไรเป็นแก่นสารในพระพุทธศาสนา
๒. เกาะชายสังฆาฏิพระพุทธเจ้ายังไม่ชื่อว่าอยู่ใกล้
๓. ศัตรูภายใน
๔. อาคามี,อนาคามี,อรหันต์
๕. ภิกษุผู้มีกัลยาณศีล,ธรรม,ปัญญา
๖. กองกระดูกเท่าภูเขา
๗. ยังพูดปดทั้ง ๆ ที่รู้
๘. มูลรากแห่งอกุศล
๙. พระธรรมเทศนา ๒ อย่าง
๑๐. อะไรเป็นหัวหน้าอุกศลธรรมและกุศลธรรม
๑๑. อริยปัญญา
๑๒. คำอธิบายเรื่อง"ตถาคต"
๑๓. ภิกษุกับคฤหัสถ์ ถ้อยทีถ้อยอาศัย
๑๔. สกุลที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำอยู่
๑๕. ผู้กล่าวตู่(หาความ)ตถาคต
๑๖. ธรรมที่เป็นไปในส่วนแห่งความรู้
๑๗. คำอธิบายนิพพานธาตุ ๒ อย่าง
๑๘. ธรรมชาติที่ไม่เกิด ไม่ถูกปรับปรุงแต่
๑๙. ความเสื่อมที่เลวร้าย
๒๐. จิตผ่องใสเศร้าหมองได้
๒๑. การอบรมจิตของปุถุชน
๒๓. เมตตาจิตชั่วเวลาลัดนิ้วมือเดียว
๒๔. ผู้ให้กับผู้รับ
๒๕. ผู้ปรารภความเพียร
๒๖. โทษทั้งหลายมีมิจฉาทิฏฐิ
๒๗. ภพ
๒๘. ผลของสุจริต,ทุจริต
๒๙. กายคตาสติ เปรียบเหมือนมหาสมุทร
๓๐. กายคตาสติ ทำให้ได้อะไรบ้าง
๓๑. อานิสงส์ต่าง ๆ ของกายคตาสติ
๓๒. กายคตาสติกับอมตะ
๓๓-๓๕ ภิกษุที่ภิกษุด้วยกันไม่พึงไหว้
๓๖. บุคคลที่ภิกษุไม่พึงไหว้
๓๗. ภิกษุที่ภิกษุด้วยกันไม่พึงไหว้อีก
๓๘-๔๔. คุณสมบัติของภิกษุผู้ควรเป็นอุปัชฌายะ
๔๕. คนไข้พยาบาลยาก,ง่าย
๔๖. คนพยาบาลไข้ที่ดี,ไม่ดี
๔๗. ฐานะ ๕ ที่ควรพิจารณา
๔๘. เหตุผลที่ควรพิจารณา
๔๙. ผู้หลับน้อยตื่นมากในราตรี
๕๐. ผู้ตกนรก
๕๑. ผู้ขึ้นสวรรค์
๕๒. สัปปุริสทาน ๕
๕๓. ลักษณะ ๕ ของวาจาสุภาษิต
๕๔. เหตุที่ทำให้พระสัทธรรมตั้งอยู่ไม่นาน
๕๕. เหตุที่ทำให้พระสัทธรรมตั้งอยู่นาน
๕๖. การค้าขายที่อุบาสกไม่ควรทำ
๕๗. คนพูดมากมีโทษ
๕๘. คนพูดด้วยปัญญา
๕๙. โทษของความไม่อดทน
๖๐. อานิสงส์ของความอดทน
๖๑. อานิสงส์ของการฟังธรรม
๖๒. อานิสงส์ของข้าวยาคู
๖๓. โทษในการไม่เคี้ยวไม้สีฟัน
๖๔. อานิสงส์ในการเคี้ยวไม้สีฟัน
๖๕. โทษในการกล่าวธรรมด้วยเสียงขับ
๖๖. โทษของผู้หลับโดยไม่มีสติ
๖๗. อานิสงส์ของผู้หลับโดยมีสติ
๖๘. อกุศลราศี
๖๙. ผู้บวชเมื่อแก่ที่มีคุณธรรม
๗๐. ผู้บวชเมื่อแก่ที่มีคุณธรรมอีก
๗๑. สัมปทา
๗๒. คนที่เกิดมาเพื่อประโยชน์
๗๓. สิ่งที่ขอร้องหรือปรารถนา
๗๔. ที่ตั้งแห่งความอดทน
๗๕. เครื่องนำความอาฆาต
๗๖. พระพุทธเจ้าไม่ทรงสรรเสริญ
๗๗. ไม่ฉลาดในเรื่องจิตของผู้อื่น
๗๘. ฉลาดในเรื่องจิตของตน
๗๙. ธรรมทั้งปวงมีอะไร
๘๐. ละธรรม ๑๐ อย่างไม่ได้
๘๑. ละธรรม ๑๐ อย่างได้
๘๒. คนที่เกิดมามีขวานเกิดมา
๘๓. ประวัติความเป็นมาของนางภิกษุณี
๘๔. ศีลวิบัติ ทิฏฐิวิบัติ
๘๕. ศีลสัมปทา,ทิฏฐิสัมปทา
๘๖. ธรรมที่มีและไม่มีอารมณ์
๘๗. ธรรมที่เป็นจิตและไม่ใช่จิต
๘๘. ธรรมที่เป็นและไม่เป็นเจตสิก
๘๙. ธรรมที่ประกอบและไม่กอบกับจิต
๙๐. ธรรมที่ระคนและไม่ระคนกับจิต
๙๑. ธรรมที่มีจิตเป็นและไม่เป็นสมุฏฐาน
๙๒. ธรรมที่เกิดพร้อมและไม่พร้อมกับจิต
๙๓. ธรรมที่หมุนและไม่หมุนเวียนไปตามจิต
๙๔. ธรรมที่เป็นไปภายในและภายนอก
๙๕.-๙๖. ธรรมที่เป็นกุศล,อกุศล
๙๗. ธรรมที่เป็นอัพยากฤต
๙๘. ธรรมทั้งหลายที่มีใจเป็นหัวหน้า
๙๙. เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
๑๐๐. กำลัง ๗ ประการ
๑๐๑. คำอธิบายกำลัง ๗ ประการ
๑๐๒. มารย่อมข่มเหงและไม่ข่มเหง
๑๐๓. กาสาวพัสตร์กับกิเลส
๑๐๔. บรรจุสิ่งเป็นสาระ
๑๐๕. ฝนรั่วรดที่เทียบด้วยราคะ
๑๐๖. ผู้โศกเศร้ากับผู้บันเทิง
๑๐๗. พูดมากไม่ทำ พูดน้อยทำ
๑๐๘. ความไม่ประมาท
๑๐๙. ยศเจริญแก่คนเช่นไร
๑๑๐. เกาะชนิดไหนน้ำไม่ท่วม
๑๑๑. คนพาลกับคนมีปัญญา
๑๑๒. พระพุทธเจ้าทรงพยาบาลภิกษุ
๑๑๓. ผู้เช่นไรบรรลุสุข
๑๑๔. ขึ้นสู่ที่สูงมองดูคนข้างล่าง
๑๑๕. ผู้มีปัญญาเหมือนม้ามีฝีเท้าเร็ว
๑๑๖. ดีเหนือผู้อื่นด้วยความไม่ประมาท
๑๑๗. ต้องเป็นผู้รู้ ผู้เห็น
๑๑๘. ภิกษุผู้ยินดีในความไม่ประมาท
๑๑๙. ภิกษุผู้ยินดีในความไม่ประมาทอีก
๑๒๐. จิตที่กวัดแกว่ง